به گزارش علمدار بصیر:

ظرف چند روز گذشته و از سوی یکی از علمای اصفهان بحث حضور آیت‌ا... هاشمی در جلسه سران قوا مطرح شده است. جلساتی که بین سران سه قوه برگزار می‌شود و جلساتی برای هم‌اندیشی است. فلسفه تشکیل این جلسات، هم‌اندیشی و مشورت میان روسای قوای سه‌گانه است که بعد از هماهنگی و همفکری که میان این سه مسئول انجام می‌شود، هر کدام به مسئولیت خود بازمی‌گردند و کار خود را انجام می‌دهند. بر اساس قانون حل اختلاف، ریاست روسای سه قوه نیز بر عهده مقام معظم رهبری است. این جلسات برای مشورت تشکیل می‌شود و با توجه به مستقل بودن قوای سه‌گانه و شفافیت قانون درباره حوزه عملکرد، هر یک به مسئولیتی که برای آنها در نظر گرفته شده است، خواهند رسید. دولت اجرای قوانین و سیاست‌ها را بر عهده دارد و مجلس نیز نظارت و قانون‌گذاری را انجام خواهد داد و قوه قضاییه هم به مسئولیت‌های خود عمل می‌کند. بر اساس این قوانین مجمع تشخیص مصلحت نیز جایگاه خود را دارد و حل اختلافات مجلس و شورای نگهبان و مسئولیت‌های دیگری که از مقام معظم رهبری به آن تفویض شده را بر عهده دارد.

حضور افرادی مانند آیت‌ا... هاشمی رفسنجانی به عنوان دبیر مجمع تشخیص مصلحت نظام در این جلسات و در کنار روسای سه قوه می‌تواند به عنوان یک مشورت دهنده سبب پربارتر شدن جلسات شود. به هر حال هم در دین اسلام و هم در عرف اجتماعی- سیاسی ایران بر مشورت کردن تاکید فراوان شده است. اینکه بخواهیم حضور آقای هاشمی را در جلسات سران سه قوه بررسی کنیم، جای بحث زیادی ندارد چرا که مبادله افکار و اندیشه‌ها بیش از آن که یک بحث قانونی تعریف شود، یک بحث عقلانی است و تصمیم‌گیری را در مسیر درست و عقلانی‌تر هدایت می‌کند. به هر حال ممکن است گاهی در تصمیم‌گیری شرایطی پیش بیاید که نتوان به راحتی به نتیجه رسید که دلیلش می‌تواند اختلاف‌نظر میان سران سه قوه یا هر مساله دیگری باشد. باید توجه داشت که اولا مجمع تشخیص مصلحت نظام در مورد اختلاف‌نظر بین سران قوا تصمیم نمی‌گیرد و ثانیا این شرایط معمولا سیاسی است و حقوقی نیست و در هر کشوری ممکن است اختلاف‌نظر به وجود بیاید که اشکالی هم ندارد. در این شرایط، مقامات با هم گفت‌وگو می‌کنند یا اینکه بر اساس قانون، اختلافات به مقام معظم رهبری ارجاع داده می‌شود تا ایشان مشکل را حل کنند. مقام معظم رهبری نیز اختیار دارند که حل این معضلات را به مجمع تشخیص مصلحت نظام تفویض کنند.